De Onmogelijke Opdracht

2006_01-de onmogelijke opdrachtStel je voor… je bent een gewoon meisje en je zakt zomaar door een ontluchtingsrooster als je even een brief gaat posten; plots sta je oog in oog met een ventje dat tot je knieën komt en moet je op de vlucht omdat hij ervandoor gaat en hij jouw enige kans is om terug te kunnen keren naar de wereld bovengronds…


 

Een stukje uit De Onmogelijke Opdracht

‘Aaaaah!’
Ze knalde op de grond. ‘Au!’ Opnieuw. Toch was het anders dan net. Met haar elleboog had ze iets geraakt. Iets dat nu half onder haar arm lag en zacht aanvoelde en een beetje meegaf. Steunend duwde ze zich op een arm omhoog en gaf toen een geschrokken kreet. Een jongetje! Ze was bovenop een klein kind gevallen!
Een kind?
Wel een raar kind.
Teuntje krabbelde overeind tot ze op haar knieën zat en duwde voorzichtig tegen de tengere arm van het kind op de grond. Dat kreunde een keer zachtjes. Net toen ze beter wilde kijken draaide het licht weer om en zat ze buiten het zandloperlicht. Ze durfde het jochie, dat op zijn buik lag met zijn gezicht van haar af, nauwelijks aan te raken.
‘Hé… zeg eens wat! Hallo, hé. Kun je me horen?’ Voorzichtig schudde ze aan zijn schouder. ‘Kom op. Zeg eens wat.’
Er bewoog iets. Vingers in vingerloze handschoenen gingen heen en weer, daarna volgde opnieuw een diepe kreun en het jongetje bracht zijn hand naar zijn hoofd. Hij mompelde iets wat Teuntje niet kon verstaan. Plotseling vloog hij overeind, gaf een ijselijke kreet en trok een soort waterpistool van de riem die hij om had. Het zandloperlicht bereikte hem. Hij leek het niet te merken en zwaaide met het vreemde wapen in paniekerige bewegingen.
Teuntje knipperde ongelovig met haar ogen.
Als dat een kind was, dan was zij het ook!
Ze staarde naar de … de persoon die haar onder schot hield. Hij had het gezicht van een jonge volwassene, maar de lengte van een jochie van een jaar of twee. Hij kwam tot net boven haar knieën. Zijn huid was onbestemd van kleur omdat er een dikke korst modder aanplakte. Alleen zijn ogen, zwart als kooltjes, fonkelden in het licht van de zandloperlamp.


 

De Onmogelijke Opdracht
is verschenen in 2007 bij Uitgeverij Ploegsma. De prachtige tekeningen en de cover zijn gemaakt door Rick de Haas.